Wytrzymałość

Wytrzymałość jest terminem dla każdego jasnym i oczywistym. W kontekście sportowym można ją zdefiniować tak: umiejętność wykonywania długotrwałej pracy o odpowiedniej intensywności pomimo narastającego zmęczenia. Cały problem polega na tym, że musimy tą definicję poszerzyć o predyspozycje osobowościowo-psychiczne. Bo to psychiczna tolerancja na wysokie zmęczenie, umiejętność motywowania się do podtrzymania wysiłku i dążenia do celu pomimo trudności jest dla wielu z nas większym wyzwaniem niż sam wysiłek fizyczny. Przecież zawody wygrywa się… głową!

Wytrzymałość w dużej mierze zależy od wydolności organizmu, czyli zdolności do wykonania długotrwałego wysiłku z udziałem dużych grup mięśniowych bez szybko narastającego ogromnego zmęczenia. Niezbędne do tego są prawidłowo funkcjonujące i odpowiednio wytrenowane układy krążenia oraz oddechowy.

Jest jedną z istotnych składowych przygotowania sprawnościowego i dzielimy ją pod względem cech motorycznych na siłową, szybkościową i skocznościową.

Kształtowanie wytrzymałości wymaga ciężkiej pracy – buduje się ją poprzez doprowadzenie organizmu do największego poziomu zmęczenia, tzw. superkompensacji (odbudowy z nadmiarem). Jak każdy element treningu należy ją kształtować w sposób umiejętny, stopniowo, regularnie i systematycznie zwiększając obciążenia treningowe. W trakcie treningów zwiększamy tolerancję na coraz większe obciążenia, zarówno w działaniu każdego z mięśni i układów osobno, ale też w działaniu całego organizmu.

W miarę postępującego treningu pojawia się kwestia podziału wytrzymałości na tlenową i beztlenową. W początkowej fazie treningów korzystamy z tlenowej, ale w miarę jak zyskujemy moc, możemy coraz częściej sięgać do metod beztlenowych. Jest to kwestia, która poruszymy już niebawem.