Meksykańska zupa pomidorowa

Pomimo, że ma charakter meksykański, to gotuje się ją jak gruzińskie charczo. A charczo nauczyła gotować moją mamę sąsiadka na wspólnych spacerach z jamnikami wokół bloku. Ta gęsta pomidorowa zupa, gotowana w oryginale z drobno pokrojoną wołowiną, była tak ostra, że do talerza zupy trzeba było podawać szklankę wody do zapijania w trakcie jedzenia. Jako dziecko miałam z nią ogromny problem – była pyszna, ale trudno zjadliwa! Na pewno była wydarzeniem za każdym razem gdy pojawiała się na stole.

W moim, bezmięsnym wydaniu nie jest tak ostra, za to wzbogacona meksykańskimi dodatkami.
1 duża cebula
pół pora
1 niewielka marchewka
1 niewielka pietruszka
1 szklanka ryżu
1,5 łyżeczki wędzonej papryki
1 łyżka słodkiej papryki
pół łyżeczki chilli
pół łyżeczki nasion kolendry
pół łyżeczki cynamonu
pół łyżeczki kuminu
2 łyżki przyprawy bruschetta lub 1 łyżeczka oregano
1 łyżeczka majeranku
3-4 ząbki czosnku
3 łyżki oliwy
pół łyżeczki cukru
pół łyżki octu jabłkowego
1 łyżeczka soli
1,5 litra bulionu z warzyw
1 puszka kukurydzy
1 puszka czerwonej fasoli
1 butelka passaty

Rozgrzewamy olej w garnku i zaczynamy delikatnie smażyć posiekana cebulę i pora. Krawędzią noża mocno zgniatamy ząbki czosnku, drobno siekamy i dorzucamy do garnka. Dosypujemy wszystkie przyprawy, chwilę podsmażamy. Dorzucamy ryż, dokładnie mieszamy. Po minucie zalewamy gorącym bulionem.
Obieramy marchewkę i pora, ścieramy na tarce o dużych oczkach i dorzucamy do garnka. Gdy ryż jest już prawie ugotowany dorzucamy do zupy czerwona fasolę razem z całą zalewą oraz odsączona kukurydzę. Po kilku minutach dolewamy passatę pomidorową i gotujemy jeszcze przez 5 minut. Po spróbowaniu solimy i pieprzymy do smaku.

Zupa jest dobra bezpośrednio po ugotowaniu. Pozostawiona do następnego dnia zamienia się w „potrawkę ryżową” i zdecydowanie przestaje przypominać zupę… Ale ryżowo-pomidorowa papka o smaku meksykańskim też nie jest zła